سخنی درباره اخلاق مالک و مستاجر
ما در ” بهفرم کفپوش ” پیشتر نیز درباره ارتباط منطقی بین صاحب یک ملک با کسانی که آنرا برای مدتی معین اجاره میکنند, مطالبی تقدیم بینندگان گرامی سایت ” بهفرم کفپوش ” کرده ایم. اما متاسفانه هنوز هم در این ارتباط, به نمونه های فراوانی از بی قانونی, بی مسئولیتی و بی اخلاقی منجمله از سوی مستاجرها بر می خوریم. و این در حالیست که حتی در احکام دینی درباره حفظ امانت بسیار تاکید شده است.
در اینجا ” بهفرم کفپوش ” قصد ندارد به مسائل حقوقی و قانونی بپردازد که درباره حقوق و وظائف متقابل ” مالک و مستاجر ” وجود دارد. علاقمندان به این حوزه در ” بهفرم کفپوش ” میتوانند این مطالب را از اینترنت به آسانی یافته و مطالعه نمایند.
سخن از آن احساس مسئولیت است که قاعدتا هر شهروند می بایست نسبت به اموال دیگران ( از جمله اموال عمومی ) بنماید. مسلما بدون چنین بلوغ فکری, نمیتوان به جامعه عمیقا انسانی دست یافت که در آن ” یکی برای همه و همه برای یکی ” آماده فداکاری و از جان گذشتگی باشند.
در اینجا ” بهفرم کفپوش ” به نمونه ای اشاره می نماید که روزنامه ” آتش ” چاپ تورنتو, آنرا در شماره اول آوریل 2025 خود منتشر نموده است. این روزنامه برای مقاله خود, این عنوان را انتخاب نموده است : تجربه تلخ یک مهاجر از مستاجر بی مسئولیت
” خانه‌ای که خانم Verica Grgic، مهاجر کروات، با سال‌ها کار سخت و تحمل تنهایی در همیلتون خریده بود، پس از یک سال دعوای حقوقی برای تخلیه مستاجر، به خرابه‌ای با خسارتی بیش از ۱۰۰ هزار دلار تبدیل شده است.
این خانه کوچک در محله‌ی Stoney Creek که روزی مأمن فرزندانش بود، حالا پوشیده از مدفوع و بوی تعفن حیوانات، دیوارهای آلوده، و وسایل خراب است.
وریکا که اکنون در ۴۷ سالگی تجربه‌ای تلخ از سیستم اجاره‌ی خانه در انتاریو دارد، زمانی به‌عنوان یک مادر تنها از کرواسی به کانادا مهاجرت کرد.
او سال‌ها به‌عنوان پرستار خانگی در شیفت‌های طولانی کار کرد تا بتواند خانه‌ی کوچک و ساده‌ای را برای فرزندانش فراهم کند. او این خانه را ۱۴ سال پیش و بدون کمک کسی خرید.
او پس از اینکه در سال ۲۰۲۳ با همسرش Marinko Vrbanic، ازدواج کرد، تصمیم گرفت این خانه را اجاره دهد و با همسرش زندگی کند.
اما مستأجری که ظاهراً سابقه‌ی خوبی داشت، پس از پرداخت اجاره‌ی ماه اول و آخر، دیگر مبلغی نپرداخت.
در نتیجه، خانم Grgic در مارچ سال گذشته ۲۰۲۴ شکایت رسمی برای تخلیه به Landlord and Tenant Board یا LTB ارائه داد. با این حال، فرآیند به طرز دردناکی طولانی شد و او تنها در مارچ ۲۰۲۵ توانست خانه‌اش را بازپس گیرد.
در این یک سال، خانه نه‌تنها محل زندگی سه سگ و یک گربه‌ی بدون مراقبت بود، بلکه با نشت آب، فاضلاب، و زباله، کاملاً غیرقابل سکونت شده است. خسارت آن‌قدر شدید است که خانه نیاز به بازسازی کامل دارد.
این در حالی است که خانم Grgic بعدها متوجه شد این مستأجر در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲ نیز از دو خانه‌ی دیگر در همیلتون به دلیل عدم پرداخت اجاره، هر بار بیش از ۱۵ هزار دلار، اخراج شده بود.
خانم Grgic می‌گوید: «من این خانه را با دست‌های خودم، دلار به دلار ساختم. حالا نه‌تنها خانه‌ام را از دست دادم، بلکه اعتمادم به سیستم نیز کاملاً از بین رفته است.»
او می‌گوید قصد ندارد از مستأجر در دادگاه شکایت کند، چون امیدی به بازگشت خسارت ندارد. اکنون تنها امید آن‌ها به بیمه است تا شاید بخشی از هزینه‌ی بازسازی را پوشش دهد. “
