زندگی با طعم بدهی !
روزنامه فارسی زبان ” آتش ” چاپ کانادا در شماره 25 خرداد 1402 خود گزارشی از بانک RBC را منتشر کرده که در آن به استناد اداره آمار كانادا ( Canada Statistics ) نشان میدهد خانوارهای کانادائی امسال در مقابل هر یک دلار درآمد, حدود 1.8 دلار بدهی دارند. بخش مهم این بدهی که در سه ماهه چهارم سال گذشته بالغ بر 1.4 دلار بوده, مربوط به انواع وام های مسکن است.
وقتی بعد چند سال زندگی مشترک, نخستین بار قصد خرید آپارتمان کوچکی در جنوب شهر تهران را داشتیم, مرحوم پدر همسرم نصیحتمان میکرد که دنبال آنچنان منزلی باشید که پولش را در ” گوشه بانک ” پس انداز کرده اید. خوشبختانه ما این پند را هیچگاه به گوش نگرفتیم و زندگی ثابت کرد که آنکه در این روزگار پایش را باندازه گلیم خود دراز میکند, در مسابقه نابرابر و . . . غیرمنصفانه با تورم, همیشه بازنده است ! ؟
این یادداشت کوتاه ” بهفرم کفپوش ” قصد نداریم شرایط مالی و میزان نگرانی عموم مردم ایران و کانادا را از این بابت, باهم مقایسه نماییم. مسلما بدهی های معوق و . . . موعد اقساط وام در کشوری که اقتصادی ضعیف و جدا بی ثبات دارد, بشدت و بمراتب بیشتر مایه اضطراب است.
از سوی دیگر میزان شفافیت اقتصادی, از جمله در زندگی عموم مردم در این دو کشور را نیز نمیتوان بهیچوجه باهم مقایسه کرد. وقتی دولتها آمارها را دستکاری کرده, پنهان میکنند و آنچه را رسانه ای می کنند معمولا غیرواقعی است, طبیعتا عزم جدی برای رفع مشکلات مردم نیز وجود ندارد ! ؟
اما این آمار ” آن سوی آب ” و واقعیت زندگی ما در اینسوی نشاندهنده چیزی مشترک هم هست که خواه آنجا و اینجا, معنای ” راحت جان ” , چه برای ” از ما بهتران ” و توده مردم, چیزی بس متفاوت از شعر معروف علی اکبر گلشن ( آزادی ) است :
برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی,
که در نظام طبیعت, ضعیف پامال است !
که در نظام طبیعت, ضعیف پامال است !
ما در ” بهفرم کفپوش ” در این زمینه ها بیشتر و به تفکیک با بینندگان ” بهفرم کفپوش ” گفتگو خواهیم کرد.
