برخی ملاحضات درباره ” دورکاری ” در صنعت دکوراسیون داخلی ساختمان
همه میدانیم شرایط بگونه ایست که شاید برای مدت نسبتا طولانی, لازم آید سبک بسیاری از کارها ( از جمله در رشته دکوراسیون داخلی ) دچار تغییرات کمابیش گردد. در این ” شرایط ” بخشهای ” طراحی “, ” سفارشات ” و . . . ” تدارکات “, از جمله بخشهای صنف تزئینات داخلی ساختمان است که میتواند با ” دورکاری ” کماکان تداوم یابند.
آنچه تقدیم میگردد, متکی بر تجربیات شخصی این جانب در سال 82 است. در این سال بنا به ضرورتهای کاری, شش ماه مجبور به ” کار در منزل ” بودم. این شکل از کار البته بجهت صرفه جوئی در ایاب و ذهاب ( آنهم در ترافیک تهران ) نکات مثبت بسیاری داشت. اما بهرجهت همراه مشکلاتی هم بود که باعث شد دیگر هیچگاه آنرا دوباره نیازمودم.
این یادداشت بدون ورود به بحث ضرورتهای ” دورکاری ” در دوره ” کرونا “, تنها به برخی مشکلات ” دورکاری ” اشاره دارد.
مهمترین مشکل ناشی از ” کار در منزل ” بهم ریختن آرامش خانم خانه و بچه هاست. ” کار ” به هر جهت تنش های خاص خود را دارد و همین باعث میشود کارکرد اصلی ” خانه ” بعنوان محل تمدد اعصاب, آرامش و استراحت یک خانواده دچار آسیب شود. وقتی متراژ محل سکونت پائین باشد, این مشکل دوچندان نیز خواهد شد.
ضمنا ” دورکار” نیز خواه ناخواه معذب بوده و نمیتواند با آرامش و آسودگی لازم با مسائل کار برخورد نماید. هر کار بهر جهت ارباب رجوع, طرف های حساب و . . . مشتری هائی دارد که بالاخره مناسبات با آنان همیشه ” گل و بلبل ” نیست. لذا عملا در خانه نمیتوان آنچنان که باید و شاید, پیگیر بسیاری از مسائل و . . . حساب و کتابها شد.
بسیاری از نویسنده ها, مترجمین و . . . آهنگسازان, در منزل روی آثارشان کار کرده و بنا به دلائل گوناگون دفتر کار ندارند. برخی از آنان اطاق کاری, مختص خود در خانه دست و پا کرده اند. اما لابد بسیاری نیز چنین فضائی برای کار در اختیار ندارند. شاید و حتما اشخاص خصوصیات گوناگونی دارند. اما فضای خانه برای من بگونه ای است که ( بجهت عدم تمرکز لازم ( , راندمان کار عملا نسبت به دفتر بشکل قابل توجهی پائین می آید.
با آرزوی رفع هرچه سریعتر مشکل کرونا از همه دنیا و ایران, سلامت و پایدار باشید.
چیزی از زمان ارزانتر و در عین حال با ارزشتر نیست !