نکاتی درباره ارتباط نوع کفپوش و کیفیت سطح زیرکار
همانگونه که قبلا نیز اشاره شد, کفپوش پی وی سی بجهت ضخامت کم و تماس مستقیم با کف, نیازمند زیرسازی دقیق تری از پارکت لمینیت است. نوع زیرسازی بویژه زمانی اهمیت بیشتر می یابد که سطح کار وسیعتر باشد.
این موضوع در مورد ساختمانهائی که تصمیم به بازسازی دارند, بمراتب اهمیت بیشتری دارد. در اینگونه مواقع لازم است قبل از انتخاب نوع کفپوش, زیرکار توسط یک بنای خبره بازدید گردد.
تصویر پیوست مربوط به ساختمان نسبتا قدیمی با کف سرامیک است که برای پوشش مجدد کف آن از کفپوش pvc استفاده شده است. سطح سرامیک کف به مرور زمان بجهت نشست خاک و . . . دچار مقداری ناهمواری شده که معمولا از نگاه کسانی که تخصص ساختمانی آنچنانی ندارند ممکن است پوشیده باشد.
اگر برای پوشش مجدد این سطح کمی ناهموار از پارکت لمینیت استفاده میشد, بجهت انعطاف فوم زیر کفپوش لمینت مناسب تر بود. اما همانگونه که در تصویر بعد از نصب مشخص است, انتخاب کفپوش pvc برای اینکار اشتباه بوده است. دلیل دیگری نیز که باعث میگردد ناهمواری زیرکار, نمود بیشتری داشته باشد مساحت سالن است. ناهمواری های محدود در سطوح بزرگتر, خود را بیشتر نشان میدهند.
اگر بهر دلیل اصرار بر پوشش کفپوش pvc باشد, قبل از هر کار لازم است با کشیدن نرمه ای از مخلوط چسب بتن, پودرسنگ زِبر و سیمان سیاه, ناهمواری سطح زیرکار را مرتفع و سپس اقدام به نصب کفپوش پی وی سی نمود. در این حالت باید دقت نمود که نیازی به الک کردن پودرسنگ نیست. ضمنا برای اجرای نرمه چنین سطوحی استفاده از شمشه بلند آلومینیمی لازم بوده و آنرا نمیتوان با ماله فلزی انجام داد و این کار تنها از عهده یک بنای خبره ساختمانی بر می آید.
ضرب المثلی هست که میگوید هر کسی را بهر کاری ساختند. یک بنای ساختمانی و نصاب های کفپوش pvc و پارکت لمینیت هر یک در کار خاص خود مهارت دارند.
